تمرینکنندگان امروز از آنچه که قبلا "موسیقی مدرن" نامیده می شد، خود را به طور ناگهانی به تنهایی می کشیدند. واکنش خجالتآمیز علیه ساخت موسیقی است که نیازمند رشته ها و ابزار تحقیق برای ایجاد آن است. داستانها در حال حاضر پخش میشوند که این روند را تشدید می کند. این یک بار بود که حتی نمی توانست حتی به یک مکتب موسیقی عمده ای در آمریکا نزدیک شود مگر اینکه آماده باشد که دستورات و اصول سریالی را تحمل کند. هنگامی که یک نفر از استادان میشنویم که به طور ناخودآگاه نمره هایی از Respighi را مطالعه می کنند تا جادو را جذب کنند، ما می دانیم بحران وجود دارد. این بحران در ادراکات حتی موسیقیدانان تحصیلکرده است. امروزه آهنگسازان به نظر میرسد از حقیقت دشوار در مورد روند خلاقانه پنهان شدهاند. آنها از جستجوی خود برای ابزارهایی استفاده کرده اند که به آنها کمک می کند تجربیات گوش دادن واقعا قابل توجه و چالش برانگیز را ایجاد کنند. من معتقدم که این به این دلیل است که آنها در مورد بسیاری از مفاهیم در ساخت موسیقی مدرن گیج شده اند!
اولا، بیایید نگرش هایی را که مورد نیاز است بررسی کنیم، اما برای رشته های خاص در ایجاد یک موسیقی مدرن مداوم، رها شده ایم. این موسیقی که ما می توانیم و باید ایجاد کنیم، فراهم می کند که در آن سحر و جادو در درون روح ما تزئین شده است و این به این معنی است که قالب هایی را که به تکامل ما در تفکر خلاق هدایت می کند، فریم می دهد. این روند تولیدی است که گلدهی آن در اوایل دهه 1950 بود. در دهه 1960، بسیاری از نوازندگان در حال ظهور از معجزات دنیای تازه و هیجان انگیز جدیدی از سریالیزم جدایی ناپذیری که در آن زمان خشم بود، غافلگیر شدند. پس هیجان بی حد و حصر وجود دارد. به نظر می رسید هیچ محدودیتی برای انگیزه خلاق وجود ندارد؛ آهنگسازان می توانند هر کاری را انجام دهند یا به همین ترتیب به نظر می رسید. در آن زمان، اکثر آهنگسازان با توجه به محدودیت های ذاتی آن، سریالی را در نظر نگرفتند. اما به نظر می رسید بسیار تازه است. با این حال، به زودی مشخص شد که رویکرد موسیقی هیجان انگیز است که توسط Stockhausen بود تازه، و نه بسیار سریالی خود، که او پس از آن ازدواج کرد. بعدا مشخص شد که روشهایی که او استفاده کرد از دو ملاحظات خاص متمایز شد که در نهایت دستگاههای سریالی را فراتر گذاشت: عبور از tempi و الگوهای متریک؛ و به ویژه، این مفهوم که زمین و تمبر را به عنوان موارد خاص ریتم مورد بررسی قرار می دهد. (Stockhausen اشاره به crossovers به عنوان "مخاطبین"، و او حتی یکی از آهنگ های خود را که به کاوش در این منطقه Kontakte اشاره کرد.) این حرکات، به نظر می رسد، واقعا مستقل از سریال است که آنها را می توان از روش های مختلف بررسی شود.
رویکرد دیدنی تر در آن زمان سریالی بود، هرچند، و نه خیلی از این (به نظر می رسد) sidelights. این یک رویکرد بسیار سریالیستی است - با این حال، پس از ظهور دربهای جدید جدید، جوانه زدن بذرهای بقای خود از موسیقی نوین را آغاز کرد. این روش به شدت مستعد وقایع مکانیکی است. در نتیجه، ترکیب را آسان می کند، مانند دنبال کردن دستور العمل. در ترکیب سریال، آهنگساز کمتر متفکر به ظاهر می تواند روح خود را دور از فرآیند ترکیب قرار دهد. الهام می تواند به عنوان روش عالی حکومت شود. پیچیدگی های پیچیده توجه به شکل گیری و epiphanies از همکاری لازم با اسانس های خود (در داخل ذهن و روح - به یک معنا، فامیلی ما) - می تواند به راحتی دور بماند. همه چیز روت است همه چیز در حال تفکیک است. برای مدت طولانی این روش افتخاری بود که مدتهاست توسط معلمان کلاس درس و آهنگسازان جوان، به طور یکسان، حداقل، در ایالات متحده آمریکا، مورد تقدیر قرار گرفت. به زودی احساس هوشیاری در فضای موسیقی ظاهر شد. بسیاری از آهنگسازان شروع به بررسی آنچه اتفاق می افتد.
musicpleer
اولا، بیایید نگرش هایی را که مورد نیاز است بررسی کنیم، اما برای رشته های خاص در ایجاد یک موسیقی مدرن مداوم، رها شده ایم. این موسیقی که ما می توانیم و باید ایجاد کنیم، فراهم می کند که در آن سحر و جادو در درون روح ما تزئین شده است و این به این معنی است که قالب هایی را که به تکامل ما در تفکر خلاق هدایت می کند، فریم می دهد. این روند تولیدی است که گلدهی آن در اوایل دهه 1950 بود. در دهه 1960، بسیاری از نوازندگان در حال ظهور از معجزات دنیای تازه و هیجان انگیز جدیدی از سریالیزم جدایی ناپذیری که در آن زمان خشم بود، غافلگیر شدند. پس هیجان بی حد و حصر وجود دارد. به نظر می رسید هیچ محدودیتی برای انگیزه خلاق وجود ندارد؛ آهنگسازان می توانند هر کاری را انجام دهند یا به همین ترتیب به نظر می رسید. در آن زمان، اکثر آهنگسازان با توجه به محدودیت های ذاتی آن، سریالی را در نظر نگرفتند. اما به نظر می رسید بسیار تازه است. با این حال، به زودی مشخص شد که رویکرد موسیقی هیجان انگیز است که توسط Stockhausen بود تازه، و نه بسیار سریالی خود، که او پس از آن ازدواج کرد. بعدا مشخص شد که روشهایی که او استفاده کرد از دو ملاحظات خاص متمایز شد که در نهایت دستگاههای سریالی را فراتر گذاشت: عبور از tempi و الگوهای متریک؛ و به ویژه، این مفهوم که زمین و تمبر را به عنوان موارد خاص ریتم مورد بررسی قرار می دهد. (Stockhausen اشاره به crossovers به عنوان "مخاطبین"، و او حتی یکی از آهنگ های خود را که به کاوش در این منطقه Kontakte اشاره کرد.) این حرکات، به نظر می رسد، واقعا مستقل از سریال است که آنها را می توان از روش های مختلف بررسی شود.
رویکرد دیدنی تر در آن زمان سریالی بود، هرچند، و نه خیلی از این (به نظر می رسد) sidelights. این یک رویکرد بسیار سریالیستی است - با این حال، پس از ظهور دربهای جدید جدید، جوانه زدن بذرهای بقای خود از موسیقی نوین را آغاز کرد. این روش به شدت مستعد وقایع مکانیکی است. در نتیجه، ترکیب را آسان می کند، مانند دنبال کردن دستور العمل. در ترکیب سریال، آهنگساز کمتر متفکر به ظاهر می تواند روح خود را دور از فرآیند ترکیب قرار دهد. الهام می تواند به عنوان روش عالی حکومت شود. پیچیدگی های پیچیده توجه به شکل گیری و epiphanies از همکاری لازم با اسانس های خود (در داخل ذهن و روح - به یک معنا، فامیلی ما) - می تواند به راحتی دور بماند. همه چیز روت است همه چیز در حال تفکیک است. برای مدت طولانی این روش افتخاری بود که مدتهاست توسط معلمان کلاس درس و آهنگسازان جوان، به طور یکسان، حداقل، در ایالات متحده آمریکا، مورد تقدیر قرار گرفت. به زودی احساس هوشیاری در فضای موسیقی ظاهر شد. بسیاری از آهنگسازان شروع به بررسی آنچه اتفاق می افتد.
musicpleer
No comments:
Post a Comment